Касаначилик тўғрисидаги

177-КОНВЕНЦИЯ

Халқаро Меҳнат Ташкилотининг Бош конференцияси,

Халқаро Меҳнат Бюросининг Маъмурий кенгаши томонидан Женевада чақирилиб ва 1996 йилнинг 4 июнида ўзининг cаксон учинчи cессиясига тўпланиб,

касаначиларга мос бўлган меҳнат шароитлари кенг миқёсда қўлланилишига қаратилган стандартларини ўрнатувчи кўпгина халқаро меҳнат Конвенциялари ва Тавсияларини эслатиб,

касаначиликни таърифловчи ўзига хос шароит ушбу Конвенция ва Тавсияларнинг касаначиларга қўлланилишини такомиллаштиришни ва уларга касаначиликнинг ўзига хос хусусиятларини ҳисобга олувчи стандартлар орқали қўшимча қилишнинг мақсадга мувофиқлигини кўрсатишини эътироф этиб,

касаначилик тўғрисидаги бир қанча таклифларни қабул қилишга қарор чиқариб ва бу cессия кун тартибининг тўртинчи банди ҳисобланиб,

мазкур таклифларга халқаро конвенция шаклини беришга қарор қилиб,

бир минг тўққиз юз тўқсон олтинчи йил июнь ойининг йигирманчи кунида қуйидаги Конвенцияни қабул қилди ва у "Касаначилик тўғрисидаги 1996 йилги Конвенция" деб номланиши мумкин:

1-модда

Ушбу Конвенция мақсадлари учун:

а) "касаначилик" атамаси касаначи деб эътироф этиладиган шахс томонидан қуйидагиларни кўзда тутган ҳолда бажариладиган ишни англатади:

- унинг уйида ёки у танлаган, лекин иш берувчининг