Вазирлар Маҳкамасининг 1999 йил 2 апрелдаги 154-сонли қарорининг 3-иловасида ўз шахсий енгил автомобилларидан фойдаланганда ходимларга компенсация тўлаш кўрсатиб ўтилган. Лекин корхона ўз молиявий имкониятларидан келиб чиқиб, ходимларга бошқа ҳолларда (шу жумладан, ишончнома орқали автомобиль бошқарилганда) компенсация тўланиши тақиқланмаган. Бундай компенсацияларни тўлаш тартиби корхона ички (локал) ҳужжатларида белгиланиши мумкин. Масалан, ишончнома орқали автомобиль бошқарадиган ходимга ёқилғи қуйиш харажатларини қоплаш тўғрисида буйруқ чиқариб, унга техник паспорт ва ишончномани илова қилиш мумкин. Харажатларни асословчи ҳужжат сифатида квитанциялар тақдим қилинади. Бу ҳолда корхона компенсация тўлаш тўғрисида буйруқ чиқаради. Айтиб ўтиш керакки, бундай компенсация Солиқ кодексининг 376-моддасига асосан моддий наф тарзидаги ходимнинг даромади ҳисобланиб, унга жисмоний шахслардан олинадиган даромад солиғи солинади ва унга ВМнинг 154-сон қарорига 3-илованинг 7-бандида кўрсатилган солиқ имтиёзи қўлланилмайди.