Меҳнат кодексининг 143-моддасига асосан таътил ҳар йили, шу таътил берилаётган иш йили тугагунга қадар берилиши лозим. Ишлаб чиқариш сабабларга кўра жорий йилда таътилни тўлиқ бериш имкони бўлмаган алоҳида ҳолларда, ходимнинг розилиги билан таътилнинг 12 иш кунидан ортиқ бўлган қисми кейинги иш йилига кўчирилиши мумкин, шу йили ундан албатта фойдаланилмоғи лозим. Саволда кўрсатилган ҳолатда албатта меҳнат қонунчилиги бузилган. Лекин бу дегани олдинги йилларнинг таътили “куйиб кетди” дегани эмас. Ходим олдинги йилларнинг таътилини олмаган бўлса уларни олиш ҳуқуқи қолади. Шунга кўра агарда ходим олдинги йилларда фойдаланмаган таътилларни барчасини бир йўла олмоқчи бўлса ва шунга иш берувчи рози бўлса, барча “қарз” бўлган таътилларни олса бўлади.

Эслатиб ўтамизки, ходимга ўз вақтида таътил бермаслик меҳнат қонунчилиги бузилиши ҳисобланади ва иш берувчи бунинг учун маъмурий жавобгарликка тортилиши мумкин.

МКнинг 140-моддасида қонун ҳужжатлари билан белгиланган таътилларни жамлашда уларнинг умумий муддати 48 иш кунидан ошиб кетиши мумкин эмас, деб белгиланган. Айрим иш берувчилар буни 1 йил ичида 48 кундан ортиқ таътил бериб бўлмайди, деб нотўғри талқин қилишади. Ваҳоланки, ушбу моддада 1 йил ичида эмас, балки ҳар 1 йиллик иш учун таътил 48 кундан ортиқ бўлмаслиги маъносида белгиланган.