Ходим ўз малакасига, меҳнатнинг мураккаблигига, бажарилган ишнинг миқдори ва сифатига мувофиқ ўз вақтида ҳамда тўлиқ ҳажмда иш ҳақи олиш хуқуқига эга (МК 21-м.). Меҳнат шароитлари қонунга хилоф равишда ўзгартирилган тақдирда, ходимнинг аввалги меҳнат шароитларини тиклаш тўғрисидаги талаблари қаноатлантирилиши лозим. Агар меҳнат шароитларининг қонунга хилоф деб эътироф этилган ўзгаришлари ходимнинг меҳнатга ҳақ тўлаш миқдори камайишига олиб келган бўлса, ходимнинг ўзига етказилган моддий зарарнинг ўрнини қоплаш ҳақидаги талаблари қаноатлантирилиши лозим (МК 150-м.).

Суд ишни даъвогар томонидан арз қилинган талаблар доирасида ҳал қилади. Ходим ўз даъвосида ставкани тушириш тўғрисидаги буйруқни бекор қилишни сўраган бўлиши мумкин. Шунинг учун ҳам суд қарорида фақат буйруқни бекор қилиш кўрсатилиб, ходимнинг барча ҳуқуқлари тикланган. Шунга асосан ходимнинг ноқонуний ва бекор бўлган буйруқ билан камайтирилган иш ҳақи, шу жумладан унинг ставкаси ва устамалари тўлиқ тикланади. Бу ҳолда ставка ва устама бўйича фарқлар тўланади.